พบกับประสบการณ์ใหม่ที่กรุงเทพฯ

อยู่กรุงเทพฯ ย่านเพลินจิตมา 33 ปี ไม่เคยย้ายไปอยู่ที่ไหน แต่ีนี่เป็นประสบการณ์ครั้งแรกจริงๆ

แดงเถือกไปซะรอบบ้าน

เริ่มจากวันนี้จริงๆจะเป็นวันทำงาน เมื่อวานเลยต้องมีเหตุให้ขอบัตรผ่านเข้า-ออก พื้นที่ ก็ไปต่อคิวมาตั้งแต่ 10 โมงกว่าๆ

มีเจ้าหน้าที่แค่ 3 คนรับหน้าที่ออกบัตร (ด้วยวิธี manual ล้วน เลยทำให้สงสารคนเขียนมาก มือเกร็งจนแทบจะเขียนไม่ออกอยุ่แล้ว)

สภาพเพลินจิต ต่อช่วงต้นสุขุมวิท หน้า KTB สภาพเป็นอย่างนี้

รถที่มาจากสุขุมวิท มุ่งหน้าไปแยกวิทยุ จะถูกกั้นห้ามผ่านทางรถไฟ ใต้ด่วนเพลินจิต

บังคับเลี้ยวซ้ายไปออกพระราม 4 (ที่ตอนนี้ควันไฟเผายางไม่มีวี่แววว่าจะดับ เสียงปืนไม่มีทีท่าว่าจะสงบ แล้วใครมันจะเลี้ยวไป)

ส่วนผู้คน เดินเท้าผ่านช่องทางนี้ได้ครับ แต่อาจจะมีขอตรวจบัตรบ้าง... เพาะผมโดนตรวจ ทั้งๆที่ไม่ได้มีวี่แววโจรก่อการร้ายแม้แต่น้อย(หรือปล่าว?)

หลังจากผ่านด่านมา สภาพเป็นแบบนี้ครับ ตรงไปเป็นแยกวิทยุซึ่งปิดตาย

ฝั่งตรงข้าม รถที่ขึ้นทางด่วนจะเป็นรถที่วิ่งมาจากนานา หรือไม่ก็บ้านคนที่ออกมาจากซอยหลังปั๊มคาล์เท็กซ์ ซึ่งทหารเรียกตรวจทุกคัน

ส่วนหน้าซอยร่วมฤดี มุ่งหน้าไปแยกวิทยุ สภาพเป็นอย่างที่เห็นครับ โล่งจนไม่เคยรู้สึกโล่งแบบนี้มาก่อน

หลังจากนั้นเดินเข้าซอยมา

อธิบายด้วยภาพแล้วกันครับ ว่าซอยร่วมฤดีที่เต็มไปด้วยร้านอาหาร ร้านสะดวกซื้อ ทุกวันนี้เป็นยังไง

ที่ฝากท้อง ที่เคยใช้บริการมาตั้งแต่วันศุกร์ วันนี้สภาพเป็นเช่นนี้

เค้กร้านอร่อย(ที่ผมว่ามันหวานไป เลยชอบที่ร้านหลังซอยมากกว่า)

ถัดมาเป็นร้านบาร์หอยนางรม ชื่อดัง และร้านใกล้เคียง

สุดแนวของละแวกนี้ ก็จะเป็น Circle

ถัดมาเป็นส่วนของโรงแรม Conrad และ ตึกอ่อนสีสัน ที่ก่อนออกมาตะโกนถามพี่ยามว่า "ท้อปส์ เปิดมั้ยครับพี่"

แล้วแกตะโกนกลับมาพร้อมโบกมือหยอยๆว่า "ปิดหมดทุกร้านครับ...พ้ม" พร้อมตบเท้า 1 ที

ตรงข้ามจะเป็นร้านอาหารฝรั่งเศสชื่อดัง "ลีญอง" ร้านดังที่มักจะมีรถมาจอดให้เกะกะทางเข้าออก ทั้งๆที่มีป้ายห้ามจอดตลอดเวลาติดทนโท่อยู่ตรงข้ามร้าน

สุดท้าย ร้านที่ไม่ใช่ร้านอาหาร แต่เป็นร้านนวดเลื่องชื่อ(ทั้งความสวย ความน่ารักของคนนวด และราคาค่าบริการ) ที่ผมสาบานได้ว่า

ต่อจะให้มีเหตุรุนแรงยังไง ก็ไม่เคยขลาดแคลนลูกค้า มีคนยอมเสี่ยงมาให้ถูกบีบ-นวดอยู่ทุกวัน วันนี้โล่งโจ้งอย่างที่เห็น

เหงื่อตกกลับมาถึงบ้าน ได้ของติดมือมาสองอย่าง

อย่างแรก

อย่างหลัง (ว่าแต่แน่ใจเหรอว่า QR ใช้ได้ - -")

สุดท้าย...... "ถึงแก๊งค์ไอติมที่เคารพ พี่ๆจะทำอะไรกันก็รีบทำกันนะครับ ชาวบ้านแบบผมเดือดร้อนมากครับพี่ จิตตกสุดๆ ตูมตาม โป้งป้างทั้งวัน นั่งในบ้านก็เจอกลิ่นยางไหม้คลุ้งไปทั้งบ้าน"